چگونگی روشنایی در سالن‌های مرغ تخمگذار بومی
توزیع نور
برای نصب لامپ باید به ارتفاع سقف و نیز جنس دیوار و سقف سالن از نظر بازتاب نور توجه نمود. سیستم روشنایی بر پایه قرار دادن لامپ‌ها در ارتفاع ۲متری می‌باشد. توزیع نور باید در سالن یکنواخت باشد. لامپ‌ها باید به نحوی به کار گرفته شوند که جریان‌های تند ناشی از کوران هوا بر روشنایی اثر نگذارد. ورودی‌های هوا و محل نصب هواکش‌ها، باید به گونه‌ای باشند که نور از آنها عبور نکند.
به منظور کنترل و تنظیم شدت و طول مدت روشنایی‌می‌توان از دستگاه‌های دیمر و تایمر استفاده نمود.
شدت نور:
یکی از مهمترین عوامل روشنایی شدت آن است.
در یک سالن پرورش طیور بایستی این امکان وجود داشته باشد که بتوان شدت روشنایی را تغییر داد. شدت روشنایی را می‌توان با لوکس‌متر اندازه‌گیری نمود. در پرورش جوجه‌های تخمگذار از نور با شدت کم استفاده می‌شود، حداکثر ۱۱لوکس.
با شدت کم نور حرکت جوجه کمتر و در نتیجه اتلاف انرژی کمتر است. در نور کمتر امکان شیوع بیماری خودخوری یا کانی بالیسم نیز کاهش می‌یابد. برای جوجه‌های تخمگذار که در هفته نخست ۲۲ تا ۲۰ ساعت نور در نظر گرفته می‌شود شدت نور در هفته اول ۱۰لوکس و شدت نور در هفته دوم ۵لوکس می‌باشد. کاهش شدت نور به تدریج صورت می‌پذیرد. کاهش شدت نور باید تا حدی باشد که طیور در آن راحت و آرام باشد و مشکلی در دستیابی به آب و دان وجود نداشته باشد.
رنگ نور:
از لحاظ رشد جوجه بین نور قرمز و سفید تفاوت بارزی نیست ولی امروزه بیشتر از نور قرمز استفاده می شود.
- مانع از بیماری کانیبالیسم می‌شود.
- تمام محیط را قرمز کرده و جوجه قادر به تشخیص خون از سایر مواد موجود نیست.
- آرامش بیشتری در جوجه‌ها ایجاد می‌کند و از تحریک زیاد آنها می‌کاهد.
گرد آورندگان: تیم پرورش رویان طیور
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید.